De begraafplaats Sapanta is een van de meest pittoreske plaatsen in Roemenië. De vrolijke kleurigheid kan worden vergeleken met het Animatiebos van Oma van de Baskische kunstenaar Ibarrola, in Bizkaia (Spanje), of met de kleurrijke huizen van Caminito, in Buenos Aires.
Sapanta’s vrolijke begraafplaats
De dood opvatten als iets vreugdevols en zelfs ironisch is niet gebruikelijk in Europese culturen, waar het ritueel van de dood wordt vertaald en geassocieerd met droevige momenten. De vrolijke begraafplaats van Sapanta (Cimiterul Vesel) is daarentegen een explosie van kleur voor het oog van de toerist. Het is het werk van de ambachtsman Stan Ion Patras, die na de Tweede Wereldoorlog de kruizen die boven de graven staan tot leven bracht. Op een houten basis, blauw geschilderd met florale versieringen, tekende Patras alledaagse scènes uit het leven van de overledene.
Zo vinden we boeren, timmerlieden, herders, handwerksters, naast een veelheid aan taferelen die iets symbolisch of humoristisch uit het leven van de overledene voorstellen.
Een soort motto verklaart (als we een beetje Roemeens kennen of als een vriendelijke Roemeen ons helpt) merkwaardige momenten uit het leven van de geportretteerde.
Detail van een van de graven op de Sapanta begraafplaats.
We krijgen nooit genoeg van het maken van foto’s, zelfs niet van de kleine biserica (kerk) die over het kerkhof uitkijkt en die lijkt te waken over de “gelukkige” overledenen van Sapanta.
In de kerk van het kerkhof zitten enkele missen voor en door enkele minuten in stilte binnen door te brengen, kunnen we enkele voorbeelden zien van hoe het Roemeense volk is, van zijn gebruiken en folklore.
Bij de uitgang zijn veel geïmproviseerde winkeltjes die souvenirs verkopen, magneten, typische Maramures-hoeden, sleutelhangers, wat aardewerk en vele andere producten die verband houden met ons bezoek aan de begraafplaats van Sapanta.
