Het klooster van Cozia is een van de mooiste voorbeelden van Byzantijnse kunst in Europa en het enige in zijn soort in Roemenië. Het ligt aan de oever van de rivier de Olt, net buiten de stad Călimănești, in de regio Walachije.
Klooster van Cozia
Op advies van de monnik Nicodem Tismana, later adviseur van de voivode prins, bevorderde Mircea I van Walachije (Mircea cel Bătrân, bijgenaamd de Oude) de bouw ervan tussen 1386-1388, en na zijn dood rust zijn lichaam in het mausoleum van het klooster. Net als andere kloosters in Roemenië diende Cozia, naast het beheer van het grondgebied en het behoud van de theologische cultuur, als verdedigingsbolwerk om het grondgebied te controleren. Enkele jaren na de voltooiing van het complex werden de fresco’s geschilderd, rond 1390-91, die tot op heden bewaard zijn gebleven.
De kerk werd gerenoveerd in 1517 tijdens het bewind van voivode Neagoe Basarab van de familie Craioveşti, en ook in het begin van de 18e eeuw door de Walachijse heerser Constantin Brâncoveanu, waarbij de nartexgalerij voor de ingang van de kerk, een kapel, fonteinen en de klokkentoren werden toegevoegd, karakteristieke elementen van de Brâncovenesc stijl. Beide prinsen zijn afgebeeld op de muren van het klooster van Cozia. In 1821, tijdens de opstand tegen de Ottomaanse overheersing, gebruikte de Walachijse leider Tudor Vladimirescu het als verdedigingsplaats
.
Omgeven door sterke muren en met de natuurlijke verdediging van de rivier aan één kant, komt de naam van Cozia van “nuget”, wat walnotenboom betekent in de Cumaanse taal, een verwijzing naar de bomen die er nog steeds staan. De Cumans waren nomadische stammen uit Turkije die zich vestigden op het grondgebied van het huidige Bulgarije, Roemenië – vooral Transsylvanië – en Hongarije. De betekenis is “notenboom” en hoewel het ook wordt vermeld als Nucetul (Roemeens equivalent), was de naam Cozia de overheersende.
Bezoek aan het klooster van Cozia
Een wandelpad met bomen leidt naar de ingang van het klooster, waar de fresco’s aan de buitenkant van de pronaos opvallen. Steen en baksteen wisselen elkaar af in de constructie die de Byzantijnse stijl aangeeft, het werk van Servische kunstenaars van de Moravische School.
De muren zijn versierd met stenen rozetten, horizontale rijen bakstenen en stenen in Byzantijnse stijl, en de verticale lijsten zijn ongekend in de Walachijse architectuur. De gelijkenis met de kerk in Lazarica wijst erop dat Mircea I Servische kunstenaars van de Moravische School inhuurde.
De pausen die nog steeds in het klooster wonen zijn verantwoordelijk voor het onderhoud ervan, waardoor het een stille plaats van gebed en recollectie blijft. Naast de kerk kunt u de twee kapellen met hun fotogenieke Byzantijnse koepels bezoeken – de ene uit 1583 en de andere uit 1710 – en het museum voor heilige kunst met iconen en oude manuscripten. Je mag geen foto’s maken, maar je kunt proberen een praatje te maken met de monniken en met veel aandringen om toestemming vragen
.
Het klooster is de toegangspoort tot het Nationaal Park van Cozia, en op enkele kilometers afstand bevinden zich de overblijfselen van oude Romeinse baden, evenals de Rode Toren, een verdedigingsplaats die genoemd lijkt te zijn naar de bloedige gevechten en het bloed dat in de rivier is gevloeid.
Hoe kom ik bij het klooster van Cozia?
Het klooster is niet gemakkelijk te bereiken met het openbaar vervoer, dus de beste optie is een huurauto of een tour vanuit Boekarest of Sibiu. Als u tussen Boekarest en Sibiu richting Transsylvanië reist, is een stop bij het klooster van Cozia een must.
Kaart van het klooster van Cozia
